W dniu 24 sierpnia br. została złożona skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 maja 2012 r., który utrzymał w mocy dwie decyzje Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji odmawiającej rozszerzenia koncesji Telewizji TRWAM na nadawanie programu telewizyjnego drogą rozsiewczą naziemna w sposób cyfrowy.Reprezentujący Fundację Lux Veritatis mec. Benedykt Fiutowski z krakowskiej kancelarii Budzowska Fiutowski i Partnerzy. Radcowie Prawni wyjaśnił, że skarga opiera się na kilkunastu zarzutach naruszenia zarówno prawa materialnego, jak i procesowego. W ocenie Fundacji proces decyzyjny KRRiT jest dotknięty rażącymi wadami stanowiącymi kwalifikowane naruszenie prawa w stopniu uzasadniającym stwierdzenie nieważności zaskarżonych decyzji. Jednym z najważniejszych uchybień wytkniętych w skardze jest pominięcie przez WSA faktu, że trzy z czterech spółek, które otrzymały rozszerzoną koncesję nie miały prawa brać udziału w postępowaniu, bo na dzień składania wniosków nie posiadały ostatecznych decyzji koncesyjnych, a był to warunek konieczny dla rozpatrzenia wniosku o zmianę koncesji w trybie art. 155 k.p.a.
Fundacja nie zgadza się także z nieuprawnioną oceną jej sytuacji finansowej. WSA uznał, że darowizny jakimi od lat zasilana jest Fundacje przez wspierających ją ludzi nie stanowią udokumentowanego źródła przychodów dających podstawę do pokrycia kosztów nadawania w nowym systemie telewizji naziemnej. Tymczasem, w obecnej sytuacji kryzysu na rynku reklam znacznie mniej pewnym źródłem przychodów są wpływy z reklam, na których opierają się budżety pozostałych wnioskodawców.
W oparciu o wyniki kontroli NIK zbudowano kolejny zarzut: bezpodstawnego zaakceptowania przez KRRiT zamiaru płatności opłat koncesyjnych w ratach przez innych uczestników postępowania, zwłaszcza tych, którym rozszerzono koncesję, albowiem podmioty te, aby uzyskać rozszerzenie koncesji, musiały wykazać się dobrą kondycją finansową pozwalającą na pokrycie wszystkich kosztów związanych ze zmianą sposobu nadawania programu telewizyjnego, w tym także kosztów opłaty koncesyjnej płatnej jednorazowo.