Jedynymi badaniami, które w sposób obiektywny pokazują statystyki zdarzeń niepożądanych podczas leczenia, są te przeprowadzone jeszcze w 2015 roku przez Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia.
Halina Kutaj-Wąsikowska z CMJwOZ relacjonowała, że w badaniu opinii ponad 86 proc. ankietowanych członków personelu lekarskiego i pielęgniarskiego odpowiedziało, że uczestniczyło w zdarzeniu niepożądanym lub było jego świadkiem w szpitalu.
Na podstawie przeglądu dokumentacji medycznej oszacowano, że ponad 7 proc. hospitalizacji w polskich szpitalach kończy się zdarzeniem niepożądanym. Przy 7,5 mln hospitalizacji rocznie oznacza to ponad 500 tys. takich zdarzeń, z czego – jak wynika z badania – blisko 50 % można byłoby uniknąć.
Rzecznik Praw Pacjenta Bartłomiej Chmielowiec wskazał, że w latach 2012- 2017 sądy zasądziły pacjentom około 100 mln. złotych ogółem tytułem odszkodowań za błędy medyczne, a co roku wytaczanych jest około tysiąca nowych powództw.
Pokazuje to, zdaniem Rzecznika, że obecny model pozasądowego dochodzenia roszczeń odszkodowawczych wymaga zmiany, ponieważ Wojewódzkie Komisje do Spraw Orzekania o Zdarzeniach Medycznych się nie sprawdziły. Pacjenci nie korzystają z tej ścieżki.
Mec. Jolanta Budzowska przypomniała, że naczelną zasadą w przyznawaniu odszkodowań za błędy medyczne powinna być reguła „full and fair compensation”.
Zdaniem mec. Budzowskiej, należy dążyć do usprawniania i upraszczania dochodzenia roszczeń przez pacjentów za szkody doznane wskutek błędów medycznych. Z pewnością nie może to jednak prowadzić zaniżania odszkodowania za szkody na zdrowiu czy zamknięcia pacjentom drogi sądowej. Pacjent nie może być pozbawiony prawa do renty na leczenie i rehabilitację, a jednorazowa, ryczałtowa kwota np. 100 tys. zł. z pewnością nie zrekompensuje 100 % uszczerbku na zdrowiu i nie wynagrodzi cierpień.
