Sąd II instancji utrzymał w mocy przeważającą część zasądzonej przez Sąd I instancji na rzecz powodów rekompensaty, uznając za zasadną kwotę 150.000,00 zł zadośćuczynienia na rzecz powódki, 30.000,00 zł odszkodowania za znaczne pogorszenie sytuacji życiowej oraz 10.000,00 zł odszkodowania za koszty pogrzebu, a na rzecz powoda kwotę 185.000,00 zł zadośćuczynienia, 50.000,00 zł odszkodowania za znaczne pogorszenie sytuacji życiowej, oraz około 13.000,00 złotych skapitalizowanej renty oraz około 400,00 dalszej comiesięcznej renty. Wszystkie roszczenia, oprócz kwot comiesięcznej renty, zostały zasądzone wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wezwania ubezpieczyciela do zapłaty. Mając na uwadze kwoty wypłacone przez ubezpieczyciela w wyniku działań podjętych przez kancelarię BFP w postępowaniu przedsądowym, tytułem zadośćuczynienia za doznaną w związku ze zdarzeniem krzywdę powód otrzymał łączną sumę 200.000,00 zł, a powódka kwotę 160.000,00 zł oraz około 17.000,00 zł odszkodowania za koszty pogrzebu.

Sąd II instancji podzielił stanowisko powodów oraz Sądu I instancji uznając, że cierpienia powodów wywołane śmiercią osoby im najbliższej były znacznych rozmiarów, a w związku z tym należało je zrekompensować odpowiednio wysokim zadośćuczynieniem. Dodatkowo Sąd Apelacyjny zasadnie uznał, że wymiar zadośćuczynienia powinien brać pod uwagę wszelkie cierpienia poniesione przez poszkodowanych od dnia wypadku do daty wyrokowania, a nie tylko cierpienie, które występuje w chwili wyrokowania. Ponadto Sąd II instancji słusznie zauważył, że odszkodowanie należne za znaczne pogorszenie sytuacji życiowej jest odszkodowaniem "stosownym", tj. takim, które ułatwi przystosowanie się uprawnionemu do zmienionej sytuacji życiowej. Sąd Apelacyjny wyłożył, że znaczne pogorszenie sytuacji, które stanowi podstawę jego przyznania może przejawiać się w utracie wsparcia i pomocy w różnych sytuacjach życiowych, a zwłaszcza w utracie szansy na pomoc w przyszłości.

Wyrok jest prawomocny.