Zgodnie z treścią art. 4 ust. 1 Ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta z dnia 6 listopada 2008 roku (Dz. U. 2009 Nr 52, poz. 417 z późn. zm.), w razie zawinionego naruszenia praw pacjenta sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę na podstawie art. 448 k.c. Roszczenie to nie jest tożsame z zadośćuczynieniem wynikającym z art. 445 § 1 k.c., a związanym z krzywdą z tytułu zawinionego uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, mimo że często u podłoża obu tych roszczeń leży jedno zdarzenie: błąd medyczny. Rzadko pamięta się o tym, że naruszenie praw pacjenta jest jednocześnie najczęściej naruszeniem praw człowieka, chronionych, o których stanowi Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (Konwencja Europejska). Mec. Jolanta Budzowska, członkini Komisji Praw Człowieka przy Krajowej Izbie Radców Prawnych w Warszawie, porusza ten problem w publikacji pt. „Prawa pacjenta a prawa człowieka”.