W 2010 roku przed Sądem Okręgowym w Lublinie powód, reprezentowany przez prawników z kancelarii Budzowska Fiutowski i Partnerzy, wszczął proces sądowy przeciwko szpitalowi, w którym był hospitalizowany na skutek wypadku podczas jazdy quadem.
W ocenie biegłych opiniujących w sprawie objawy jakie występowały u powoda w trakcie hospitalizacji świadczyły o uszkodzeniu tętnicy udowej podczas wypadku i narastającym niedokrwieniu kończyny dolnej, które wymagało pilnego leczenia chirurgicznego. Tymczasem pozwany szpital o randze szpitala wojewódzkiego i pełniący ostre dyżury urazowe nie dysponował specjalistą chirurgiem naczyniowym ani też odpowiednim sprzętem diagnostycznym (aparat USG z Dopplerem czy angiograf) mimo, że najbliższa jednostka o wyższej referencyjności oddalona była o ponad 100 km. Zabieg operacyjny zaplanowano dopiero po weekendzie, na poniedziałek, do tego czasu lecząc pacjenta zachowawczo. Opóźnienie działań diagnostyczno – leczniczych skutkowało niedokrwieniem kończyny dolnej tak dalece, że w efekcie konieczna była amputacja kończyny. Młody i wysportowany powód wskutek błędnego leczenia w pozwanym szpitalu boryka się obecnie z licznymi niedogodnościami związanymi z użytkowaniem protezy.
Dnia 14 lipca 2014 roku Sąd wydał wyrok, w którym uznał odpowiedzialności pozwanego szpitala za utratę zdrowia przez powoda i zasądził na rzecz powoda od szpitala oraz towarzystwa ubezpieczeniowego udzielającego mu ochrony ubezpieczeniowej kwotę 350.000,00 zł wraz z odsetkami od stycznia 2011 roku – tytułem zadośćuczynienia, kwotę około 54.000,00 zł oraz kwotę 7.000,00 zł wraz z odsetkami odpowiednio od stycznia 2011 roku i listopada 2013 roku – tytułem odszkodowania, kwotę około 22.000,00 zł wraz z odsetkami od stycznia 2011 roku – tytułem skapitalizowanej renty, kwotę 1.400,00 zł miesięcznie począwszy od stycznia 2011 roku wraz z odsetkami od 11-tego dnia każdego miesiąca – tytułem renty, kwoty 920.000,00 koron szwedzkich oraz 170.000,00 koron szwedzkich wraz z odsetkami odpowiednio od stycznia 2011 roku i lipca 2013 roku – tytułem wyłożenia z góry sumy potrzebnej na koszty leczenia. Łączna kwota odsetek od zasądzonych roszczeń wynosi około 400.000,00 zł. Sąd ustalił także odpowiedzialność za dalsze szkody mogące ujawnić się u powoda w przyszłości jako następstwa przebiegu leczenia w pozwanym szpitalu.
Dzięki zasądzonej tytułem wyłożenia z góry sumy potrzebnej na koszty leczenia w łącznej kwocie 1.090.000,00 koron szwedzkich powód będzie mógł poddać się specjalistycznemu zabiegowi tzw. osseointegracji w Szpitalu Uniwersyteckim w Szwecji. Osseointegracja to metoda mocowania protezy bezpośrednio w kości. Śruba tytanowa zrasta się z otaczającą implant tkanką kostną, co zwiększa swobodę ruchów bez obaw o otarcia, odparzenia czy dyskomfort, tak jak ma to miejsce w przypadku protez z lejem silikonowym. Zabieg ossointegracji nie jest wykonywany w Polsce.
Powoda przed sądem reprezentowała mec. Jolanta Budzowska.
Wyrok nie jest prawomocny.