Opisywana sprawa dotyczyła porodu, który powinien był zostać zakończony w trybie pilnym drogą cesarskiego cięcia. Na podstawie przeprowadzonego postępowania dowodowego bezsporne pozostawało, że lekarz, który przyjmował pacjentkę do porodu popełnił szereg błędów. Położnik nieprawidłowo zinterpretował zapis badania KTG i w efekcie nie zlecił monitorowania w postaci zapisu KTG w trybie ciągłym. Nie wykonał oceny stanu płodu w badaniu USG, jak również nie zlecił wykonania testu oksytocynowego. Mimo, że Klientce odchodziły zielone wody płodowe, nie podjął również stanowczej decyzji o natychmiastowym zakończeniu ciąży. W konsekwencji córka Klientów urodziła się w ciężkiej zamartwicy i po 3 dniach od porodu zmarła.
Spornym jednak było to, czy gdyby lekarz postępował zgodnie z aktualną wiedzą medyczną i należytą starannością to, czy z wysokim prawdopodobieństwem zapobiegłoby to skutkowi (powstaniu stanu narażenia na niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu). W kontekście powyższego, przeprowadzone uzupełniająco postępowanie dowodowe, w tym dowód z uzupełniającej opinii biegłego oraz dowód z orzeczenia Naczelnego Sądu Lekarskiego z dnia 17 lutego 2021 r., pozwoliło na ustalenie, że podjęcie przez lekarza dyżurnego właściwego zachowania z wysokim prawdopodobieństwem zapobiegłoby skutkowi w postaci narażania na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu dziecka. Wobec czego oskarżony został uznany winnym zarzucanego mu czynu.
Wyrok nie jest prawomocny.
Klientów reprezentowali mec. Jolanta Budzowska, mec. Michał Krzanowski i Katarzyna Waszkiewicz-Lis.
